ریسک وبازده؛ آزمون استحکام

هدف پژوهش حاضر،  بررسی تأثیر طول دوره نگهداری، اندازه و ارزش بر رابطه نوسان‌پذیری و بازده در بورس اوراق بهادار تهران، در دوره زمانی 1381 تا 1392 است. فلذا درخصوص  آزمون رابطه فوق از روش تحلیل پرتفوی استفاده گردیده است. نتایج حاکی از آن است که رابطه نوسان‌پذیری (انحراف معیار) و بازده در میان شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مثبت و معنادار است. همچنین، با استفاده از سنجه متوسط قدر مطلق انحرافات به عنوان معیاری برای سنجش ریسک به نتایج مشابهی درخصوص رابطه ریسک و بازده (مثبت و معنادار) منتج گردیده است. اثر نوسان‌پذیری یک اثر پایدار است و فقط در کوتاه‌مدت وجود ندارد. از سوی دیگر، معناداری اثر نوسان­پذیری در طول زمان، افزایش می­یابد. سهام شرکت­های بزرگ نسبت به سهام    شرکت­های کوچک به­طور متوسط از بازده کمتری برخوردار هستند. همچنین، اختلاف پرتفوی­های کم­نوسان و پرنوسان به دلیل صرف ریسک ارزش است.